[ad_1]
هوش مصنوعی – استفاده از رایانه یا ماشین برای ایجاد رفتار هوشمند – به سرعت در حال پیشرفت است. در 10 سال گذشته، هوش مصنوعی در زمینه های مختلف پیشرفت کرده است، به عنوان مثال. ب) در تولید حرکت با پاهای ربات انعطاف پذیر، تشخیص اشیا در تصاویر، تشخیص گفتار و ترجمه خودکار و با ورود خودروهای هوشمند به عنوان یکی از آخرین پیشرفت ها، وارد مرحله جدیدی از هوش مصنوعی شده ایم.
به گزارش بی بی سی، توسعه هوش مصنوعی به همین جا ختم نمی شود. استفاده از هوش مصنوعی چند منظوره در کارهای روزمره – ابزارهایی که می توانند تمام کارهای یک انسان و شاید بهتر از آن را انجام دهند – زمینه را به نفع هوش مصنوعی تغییر خواهد داد.
به گفته پروفسور استوارت راسل، توسعه این فناوری می تواند “بزرگترین رویداد تاریخ بشر” باشد. او در مقاله ای مشترک با استیون هاوکینگ نتیجه گیری کرد: «متاسفانه، این احتمالاً می تواند آخرین رویداد برای بشریت باشد.
او در سلسله سخنرانی های شگفت انگیز و گاه تکان دهنده خود هشدارهای جدی می دهد.
هوش مصنوعی همه منظوره هنوز به طور کامل در زندگی ما ادغام نشده است، اما راسل معتقد است که باید از هم اکنون برای آن برنامه ریزی کنیم تا کنترل آنچه را که پیش رو داریم از دست ندهیم.
1. هوش مصنوعی اکنون بخش بزرگی از زندگی شماست
هر بار که از کارت بانکی یا کارت اعتباری استفاده می کنید، یک سیستم هوش مصنوعی تصمیم می گیرد که پرداخت واقعی باشد یا تقلبی. راسل توضیح می دهد که هر بار که از سیری در آیفون خود سوال می کنید، یک سیستم هوشمند ابتدا صدای شما را تشخیص می دهد. “سؤال شما درک خواهد شد و سپس پاسخ درست را پیدا خواهد کرد.”
2. هوش مصنوعی می تواند کارهای بسیار بیشتری انجام دهد
هوش مصنوعی چند منظوره از نظر تئوری به تمام دانش و مهارت های بشری دسترسی دارد، بنابراین می تواند بسیاری از کارها را در یک زمان و با کیفیت بسیار بالاتر، با هزینه بسیار کمتر و در مقیاس بسیار بیشتر انجام دهد، به این معنی که ما می توانیم کیفیت زندگی همه را ارتقا دهیم. سیاره. بیایید زمین را بالا ببریم. پروفسور راسل تخمین می زند که فروش سالانه می تواند به 10 برابر سطح فعلی 14 تریلیون برسد.
3- هوش مصنوعی می تواند به ما آسیب برساند
تاکنون شاهد اثرات منفی سوء استفاده از هوش مصنوعی بوده ایم. ما این نتایج منفی را در زمینه مسائل نژادی و جنسی، جعلی عمیق و جرایم سایبری دیده‌ایم. با این حال، پروفسور راسل معتقد است حتی اگر از هوش مصنوعی به درستی و برنامه ریزی شده استفاده کنیم، باز هم می تواند مضر باشد.
در فرم استاندارد، هدف/مشکل خاصی برای طراحی هوش مصنوعی برای هوش مصنوعی وجود دارد و قرار است هوش مصنوعی بهترین راه حل را پیدا کند و آن را به طور بهینه اجرا کند. مشکل هوش مصنوعی وقتی صحبت از دنیای واقعی می شود این است که نمی توانیم هدف کامل و دقیقی برای آن تعریف کنیم.
داشتن اهداف ثابت ناقص یا معیوب منجر به هوش مصنوعی غیرقابل کنترلی می شود که چیزی جز یک هدف از پیش تعیین شده نمی تواند آن را متوقف کند. پروفسور راسل چندین مثال از رفتار هوش مصنوعی در زندگی روزمره می آورد.
به عنوان مثال، یک ربات خانگی را تصور کنید که برای مراقبت از کودکان طراحی شده است. در این سناریو، ربات سعی می کند به بچه ها غذا بدهد اما چیزی در یخچال پیدا نمی کند: «و سپس نگاه ربات به گربه خانه می افتد. متأسفانه، این ربات فاقد درک این موضوع است که ارزش احساسی این گربه خانگی بسیار بیشتر از ارزش غذایی آن است. “خب شما می توانید حدس بزنید که بعداً چه اتفاقی می افتد.”
الگوریتم‌های شبکه مجازی، که بر اساس نرخ کلیک محتوا تعیین و دستکاری می‌شوند، نمونه خوبی از این هستند که چگونه می‌توان اهداف یا اهداف ناقص یا بد تعریف شده را گمراه کرد.
اگرچه این الگوریتم‌ها بسیار ساده هستند، اما با قوی‌تر شدن سیستم‌های هوش مصنوعی و تکیه بیشتر بر آنها، وضعیت در آینده می‌تواند بسیار بدتر شود. پروفسور راسل مثالی دلخراش برای توضیح این موضوع می آورد. او از اجلاس جهانی آب و هوا در سال 2036 (جام 36) به عنوان مثالی فرضی یاد می کند. فرض کنید یکی از مسائل اقلیمی در این اجلاس اسیدی شدن اقیانوس است. حتی اگر بتوانیم از هر جهت از تعریف یک هدف تک بعدی و تک بعدی اجتناب کنیم، راه حلی که هوش مصنوعی برای حل مشکل اسیدی شدن آب اقیانوس ها پیدا می کند، یک فرآیند شیمیایی است که یک چهارم کل اکسیژن جو را مصرف می کند.
برخی ممکن است بگویند، “پس باید در هنگام تعیین هدف برای هوش مصنوعی دقیق تر باشیم.” اما مشکل به این سادگی نیست. حتی طراحی دستورات رانندگی خاص و محدود، تعریف محدودیت سرعت، ایمنی، راحتی سرنشینان و احترام به سایر رانندگان برای هوش مصنوعی بسیار دشوار است.
4- هوش مصنوعی مستلزم فروتنی است
اگر تعریف یک هدف کامل در دنیای واقعی غیرممکن است، پروفسور راسل می گوید ما باید به روشی متفاوت برای طراحی دستگاه های هوش مصنوعی فکر کنیم. سیستم هوشمند به جای درخواست از سیستم هوشمند برای رسیدن به یک هدف خاص، باید بداند که دقیقاً نمی داند هدف واقعی که انسان می خواهد چیست. با این حال، او برای رسیدن به این هدف طراحی شده بود. این فروتنی و پذیرش اعتراض، سیستم هوش مصنوعی را همیشه تحت کنترل انسان نگه می دارد. قبل از انجام هر کاری که ممکن است بر خلاف میل انسان باشد، از آنها اجازه بگیرید و در صورت لزوم آنها را تعطیل کنید.
5. جنگ هوشمند فقط علمی تخیلی نیست. آنها از قبل وجود دارند
ایده سلاح های کشنده و کشنده با فیلم ترمیناتور در سال 1984 که در آن اسکای نت تلاش کرد جهان را نابود کند، رایج شد. پروفسور راسل می گوید: “مردم فکر می کنند که سلاح های خودکار هوشمند فقط در داستان های علمی تخیلی وجود دارند.”
Cargo Drone 2 یکی از آنهاست. در تبلیغات آن آمده است که قابلیت حمله خودکار به انسان ها را دارد و با استفاده از نرم افزار تشخیص تصویر و چهره می تواند هدف را شناسایی و به آن حمله کند. بر اساس گزارش اخیر سازمان ملل در سال 2020، این پهپاد به اندازه بشقاب پرنده توسط STM (وابسته به دولت ترکیه) ساخته شد و برای ردیابی و حمله به اهداف بشردوستانه در لیبی استفاده شد.
6. شغل شما در خطر است
اگرچه ایده کشتن ربات ها ترسناک است، اما چیزی که بیشتر مردم را نگران می کند تاثیر هوش مصنوعی بر بازار کار است. بسیاری از والدین نگران هستند که آینده تحصیلی و شغلی فرزندانشان توسط سیستم‌های مبتنی بر هوش مصنوعی که درخواست‌های کالج و شغل را بررسی می‌کنند، تعیین شود. چندین اقتصاددان برنده جایزه نوبل هوش مصنوعی را “بزرگترین مشکل پیش روی اقتصاد جهانی” توصیف کرده اند.
توسعه فناوری، منحنی اقتصادی کشورها را به منحنی معکوس تبدیل کرده است. تأثیر مستقیم فناوری بر اقتصاد در دو مرحله است: اول اینکه فناوری می تواند هزینه ها را کاهش دهد و تقاضا را افزایش دهد، اشتغال را افزایش دهد.
پروفسور راسل می گوید: “در اوایل قرن بیستم، فناوری میلیون ها اسب را بی استفاده گذاشت. حالا نقش آنها یا تبدیل شدن به غذای حیوانات خانگی یا چسباندن بدن آنها بود. بعید است که نیروی کار با چنین تغییری تغییر کند.”
7. Cartoon Wall-E می تواند مانند یک مستند به واقعیت تبدیل شود
پاسخ اقتصاددانان به نگرانی های هوش مصنوعی آنها را به دو گروه تقسیم کرده است. گروه اول به ایده درآمد پایه جهانی (UBI) تمایل دارند و گروه دوم می گویند که پذیرش شکست در مسیر درآمد پایه عمومی شکست است. گروه دوم بر این باورند که تضمین حقوق اولیه برای کل جمعیت، انگیزه افراد برای تلاش را کاهش می دهد و ما را به زندگی تصویر شده در دیوار کارتون نزدیک می کند. دنیایی که ربات ها همه کار می کنند و انسان ها تنبل و ضعیف هستند.
8. انسانیت بزرگترین سرمایه ماست
چالش های اقتصادی ناشی از گسترش هوش مصنوعی باید به ما بیاموزد که به حرفه هایی که به امور شخصی افراد سر و کار دارند احترام بیشتری بگذاریم. حرفه هایی مانند روان درمانی، مربیگری، معلمان، مشاوره، مددکاری اجتماعی، همراهان، سالمندان و مراقبت از کودکان. به گفته پروفسور راسل، برخلاف تصور رایج که این مشاغل منجر به وابستگی و از دست دادن استقلال می شود، باید این مشاغل را مشاغلی دانست که به رشد شخصی کمک می کنند: «اگر در آینده نتوانیم کار منظم جسمی و روحی برای افراد داشته باشیم. ما به چنین مشاغلی برای رفع نیازهای انسانی خود ادامه خواهیم داد.»
9- رشته هوش مصنوعی برنده ندارد
پروفسور راسل از مردم می خواهد که هوش مصنوعی را به عنوان یک مسابقه تسلیحاتی بزرگ در نظر نگیرند. ما پوتین، رئیس جمهور ایالات متحده و اولین دبیرکل حزب کمونیست چین را در میدان داریم. همه آنها به گونه ای در مورد هوش مصنوعی صحبت می کنند که به نظر می رسد جهان را در دست گرفته است. اما من فکر می کنم که این یک اشتباه بزرگ است.”
به گفته پروفسور راسل، بحث بر سر اینکه چه کسی کنترل کامل هوش مصنوعی چند منظوره را در دست خواهد گرفت به همان اندازه که بحث بر سر اینکه چه کسی بیشترین نسخه دیجیتالی یک روزنامه را دارد پوچ است: “اگر من یک نسخه دیجیتالی از روزنامه داشتم.” بقیه نمی توانند نسخه دیجیتال مشابهی داشته باشند. در واقع، اصلاً مهم نیست که چند نسخه بیشتر دارم. هیچ فایده خاصی برای من نخواهد داشت.”
پروفسور استوارت راسل موسس مرکز هوش مصنوعی مبتنی بر انسان در دانشگاه برکلی است.
[ad_2]
