روسیه چرا و چگونه برجام را به گروگان گرفته اند؟

روزنامه جمهوری اسلامی نوشت: وزیر امور خارجه روسیه بعد از اعلام توافق پادمانی ایران و آژانس بین‌المللی انرژی اتمی در تهران، با گذاشتن یک شرط عجیب و غریب

سرگی لاورف گفت: «ما خواهان یک پاسخ روشن هستیم. ما به تضمینی نیاز داریم که تحریم های غرب علیه روسیه بهیچوجه بر تجارت، روابط اقتصادی و سرمایه گذاری با ایران است که در برجام تضمین شده، تثبیت نمی شود ».
این شرط وزیر امور خارجه روسیه، چون با تحریم های آمریکا و اروپا به خاطر لشکرکشی روسیه به این کشور در تضاد است، عملا می تواند مانع از رسیدن به توافق برجامی وین و توافقی صورت نگیرد. رمز اینست که توافق برجامی فقط در مواردی امکان پذیر است که تمام اعضاء برجام نسبت به ن نظر موافق داشته باشند. از آنجایی که روسیه نیز یکی از اعضای برجام است، اگر به دلیل عدم قطعیت قطعی عضو برجام در مورد معاف بودن تحریم هایشان علیه روسیه در روابط تجاری، و سرمایه گذاری با ایران، مهر تصمیم خود را به توافق برجامی نگذارد، توافقی صورت نخواهد گرفت. .

این اقدام وزیر امور خارجه روسیه درباره مذاکرات برجامی را در ادبیات سیاسی می توان «به گروگان گرفته شده برجام توسط روسیه» نامید.

از این نظریه که روسیه به ارتش حمله کند، این درها و محافل سیاسی مطرح بود که روسیه در برجام با ورق‌خانه بازی کند و با امتیاز گرفتن در برجام به اهداف خود در آن برسد. اگر قبل از توافق برجامی در مذاکرات وین، روسیه به خطر حمله کرد، نشان دادن این گمانه‌زنی بود که پوتین درصدها را بر سر برجام برای دستیابی به امتیازاتی در مردم می‌دانست.

این که روسیه آیا می تواند برجام را برای رسیدن به اهداف خود در تعیین قرار دهد یا نه، کاملاً به عزم غربی و اراده سیاسیین جمهوری اسلامی ایران بستگی دارد.

رفتار میخائیل اولیانف نماینده روسیه در مذاکرات برجامی وین بگونهای بوده و هست که گوئی او را بیش از این نماینده روسیه بداند نماینده ایران و یا حتی تصمیم گیرنده به جای ایران میداند!

او حتی وقتی یک شهروند ایرانی به تجاوز نظامی روسیه به مخالفت کرد، به خودش اجازه داد به او بگوید: «آدمهائی مثل تو نماینده ایران مخالفت، تلاشهای شما برای جلوگیری از رفع تحریمها علیه ایران شکست خواهند خورد». این زیاده‌گویدها نشان می‌دهند مقامات روسی برای امتیازاتی قائل هستند که به آنها اجازه می‌دهند به جای مسئولین ایرانی سخن بگویند و تصمیم بگیرند.

تصور غلطی از جمهوری اسلامی ایران و مردم ایران، می تواند روسها را در توهمی که مدتهاست گرفتار آن کند، بیشتر فرو برد، همان توهمی است که باعث می شود لشکرکشی پوتین به این نتیجه برسد و او در باتلاق یک جنگ ویرانگر شود.

جمهوری اسلامی ایران یک کشور مستقل و آزاد است که با اتکا به سیاست پایهای و محوری “نه شرقی – نه غربی” به هیچ کشوری اجازه نمی دهد ملت ایران را به گروگان ببرد. روسها هم اگر با آنچه سرگئی لاورف گفته درصدد مانع تراشی بر سر راه رفع تحریم های ایران باشند و یا بخواهند با ابزار قرار دادن برجام خود را از باتلاق نجات دهنده، راه به جائی نخواهند برد. باید این احتمال را هم در نظر بگیرند که چه بسا جمهوری اسلامی ایران با یک حرکت جدید و غیرمنتظره، تلاش روسیه برای گروگان گرفتن برجام را خنثی کند.

ککورهای غربی هم باید از گره زدن ملت ایران به خواسته های خود این و آن بپرهیزند و برای احیاء برجام و رفع تحریم ها پایبندی نشان دهندگان.

ارتباطی از رابطه متوازن با شرق و غرب و عدم وابستگی به آنها سیاست همیشگی و استوار نظام جمهوری اسلامی بوده و از این به بعد نیز همین روش ادامه پیدا خواهد کرد. سران قدرت های غربی اگر از شرایط فعلی و منطقه ای و بین الملل برخوردار باشند، به این نتیجه خواهند رسید که نسبت به این سیاست جمهوری اسلامی ایران به نفع آنها نیز خواهند بود.