روزنامه جمهوری اسلامی با اشاره به لزوم تنظیم منشور سفرخارجی مسئووش ت:ووش ت:ووش ت:لان اولین اصلی باید در سفرهای خارجی مسئولی که رعایت شود، اینست که واقعا به سفر نیاز داشته باشید. به عبارت روشنتر، سفر برای سفر نمی تواند برای محقق ساختن هدف مشخص انجام شود.
دیگر اینست که سفر در زمان مناسب انجام شود. منظور از زمان مناسب، توجه به شرایط آب و هوائی و شرایط سیاسی و اموری از این قبیله نیست. هر چند از این امور نیز می تواند در تعیین زمان سفر و مفید باشد، ولی اینها را نباید پایه های اساسی یک سفر خارجی در سطح مسئولین ککور قرار داد.
منظور اینست که یک مسئول نباید به مجرد رسیدن به کرسی وزارت یا ریاست جمهوری، مبادرت به سفرهای خارجی نوع دوم را برای خود مجاز بداند.
او مدتی وقت خود را صرف شناختن جایگاهی که در آن گرفته شده است، مدتی نیز برای شناخت روابط بین الملل وقت بگذارد و مدتی نیز برای مطالعه هر کشوری که قرار است برای مطالعه هر کشوری که قرار است به آن سفر کند، فقط باید تا مناسبات فیمابین و میزان توانایی های طرفین را انجام دهد. برای انواع تبادلات و تبادلات را به درستی بسنجید و بعد از تمام این مقدمات درباره سفر تصمیم بگیرید. چنین سفری قطعاً بدون حواشی خواهد بود و با موفقیت و قرین خواهد بود.
سومین اصل، سنجیدن جایگاه ککور هدف، مسئولین و عوارض ناشی از سفر به آن ککور است. این سنجش اگر با کارشناسی دقیق انجام شود، می‌توان موفق شد سفر و تضمین بیحاشیه بودن آن را داشته باشد. و اصل چهارم، امکان انجام یک سفر خارجی به ویژه در سطح مسئولین ارشد است.
این امکان وجود دارد اگر با دقت بررسی شود و برای سفر کردن و سفر کردن در آن سفر شود و با اموری از قبیل دست یافتن به ابزارهای تبلیغاتی همراه نباشد، می تواند سفر خارجی را با موفقیت بسازد و به درستی های خاص بپردازد. . در غیر این صورت نهتنها برای یک سفر خارجی نخواهد داشت، چه بسا زیانهایی برای کشور و برای خود مسئولینی که مبادرت به انجام چنین سفرهایی می کند نیز به بار بیاورد و با حواشی بسیاری نیز همراه شود.
با قطع نظر از نظر اصول چهارگانی که برشمردیم، نگرانی نیست که سفر رئیسجمهور رئیسی به مسکو از نظر زمانی (اصل دوم) بسیار زود بسیار زود بود. فقط 5 ماه بعد از استقرار در کرسی ریاست جمهوری برای جماعتی که مناسب اجرا شود برای رسیدن به یک سفر خارجی مهم از نوع دوم نیست.
انتظار اینست که این تذکر بدون حمل چیزی غیر از خیرخواهی شود، برای تصمیم گیری در سفرهای بعدی مورد توجه دولت سیزدهم قرار گیرد و تصور دولتمردانمان نباشد که سفرهای بدون زمینه می توانند برای کشور مفید باشند.
